بین زیبایی و نازیبایی     مهربانا تو بیا داور باش

روح صد پاره ی انسانهارا   در تب و تاب زمان یاور باش

یاوری کن که نمیرد انسان     در هجوم تبر و آهن و دود

یاوری کن که بپرسد از خود    مهربانتر نتوان آیا بود؟

وای در قرن تلاطم انسان    ای خدا نام تو را برد از یاد

غل و زنجیر و فلک را بشکست   آن همه خاطره را داد به باد

ای خدا تو به لطف ازلی    ثقل این بار سبک تر گردان

غل و زنجیر و فلک را بشکن   آسمان را تو به من برگردان...